قرارداد EPC (مهندسی، تامین تجهیزات، اجرا) یکی از قراردادهای مهم و
پیچیدهای است که امروزه با رشد صنعت، مورد اقبال قرار گرفته است. تا
مدتهای مدید در طرحهای بزرگ عمرانی و صنعتی از قراردادهایی استفاده میشد
که در آن کارفرما و پیمانکار به وسیله عاملی به نام مشاور، اجرای پروژه را
برعهده میگرفتند. در این حالت توالی فرآیندها به دلیل عدم همپوشانی طراحی
و ساخت باعث طولانی شدن زمان کلی پروژه میشد. بهعلاوه اصلاح و بازنگری
طراحی در حین اجرا بسیار زمان بَر بود، به همین دلیل کمکم این نتیجه حاصل
شد که از تخصص شرکتهای پیمانکاری استفاده شود و کارفرما نقش داشته باشد و
تمامی مراحل طراحی، ساخت و اجرا برعهده پیمانکار گذاشته شود.
در این روش
علیرغم ایجاد برخی محدودیتها برای کارفرما، با قراردادن کلیه فعالیتها
برعهده پیمانکار، کارفرما از قید مسئولیتهای سنگین مدیریتی و اجرایی آزاد
میگردد. همچنین امکان شروع کارهای اجرایی قبل از انجام کامل کارهای طراحی
فراهم شده و در نتیجه زمان اجرای طرح کاهش مییابد.
• معمولاً سریعترین روش اجرای پروژه میباشد.
• صرفه جویی در هزینه و زمان
• داشتن قیمت اولیه قطعی، هزینه انجام پروژه و جدول زمان بندی اولیه
• اطمینان کارفرما از مبلغ نهایی و زمان قطعی پایان کار
• یک مجموعه مسئول طراحی و ساخت است و کارفرما تنها با یک واحد مسئول(پیمانکار) سرو کار دارد.
• بهبود مدیریت ریسک برای کارفرما
• ارتقای قابلیت ساخت داخل کشور و نوآوری
• استفاده از تأمین مالی به صورت فاینانس در این روش با سهولت بیشتری صورت میگیرد.
• پیمانکار دارای آزادی عمل بیشتری در زمینه انتخاب تجهیزات و تکنیک های
اجرایی بوده و همچنین وابستگی خاصی به فعالیت های دیگران و پیروی از برنامه
زمانبندی آنها ندارد.
• مالک در مقابل تغییر قیمت مواد و مصالح، نیروی انسانی و امثال آن محافظت می شود.
• درگیرشدن پیمانکار در امر طراحی
معایب این قرارداد به شرح زیر است:
فایل پاورپوینت قابل ارائه کلیات و نحوه اجرای قرارداد های EPC